Sommige plekken hebben geen woorden nodig. Je voelt het gewoon als je er bent: hier klopt het. Zo is het voor mij met Cabo Roig, een charmante kustplaats aan de zuidelijke Costa Blanca. Niet groots of overdreven, maar juist daarom zo fijn. Hier voelt elke dag als een kleine vakantie — zelfs als je er maar een uurtje bent.
Ik ontdekte Cabo Roig tijdens een spontaan ritje langs de kust, op zoek naar iets anders dan de bekende stranden. Wat ik vond, was een plek vol rust, zachte kleuren, palmbomen die zacht ruisen in de wind, en een pad dat je meeneemt langs kliffen, baaien en uitzichtpunten die je adem benemen. Cabo Roig heeft een eigen tempo. Alles gaat net wat langzamer. Er is ruimte om te ademen, te kijken, te voelen. Je slentert er over de prachtige cliff walk die je van baai naar baai leidt, terwijl de zee altijd naast je blijft ruisen. Onderweg ontdek je kleine strandjes, chiringuitos waar de rosé altijd koel staat, en mensen die lachen zonder haast. Wat me elke keer weer raakt, is hoe natuurlijk en echt het hier voelt. Geen poespas. Gewoon een kustlijn die z’n schoonheid niet van de daken schreeuwt, maar stil laat zien. En misschien juist daarom zo binnenkomt.
-
Start de dag met een wandeling: Het pad langs de kliffen is mijn favoriet. Adembenemende uitzichten, en af en toe een bankje waar je even gewoon kunt zijn.
-
Strandje pakken: De baai van Cabo Roig is beschut en perfect om te zwemmen. Helder water, zacht zand, en fijne energie.
-
Lunch met uitzicht: Er zijn meerdere leuke restaurants boven aan de klif. Neem plaats, bestel een salade met gegrilde garnalen of een goed glas wijn, en laat je blik over de zee glijden.
-
Zonsondergang alert: Als de zon langzaam wegzakt achter de palmen en het goud op het water danst, weet je waarom ik hier zo graag kom.
Voor mij voelt Cabo Roig als thuiskomen in het buitenland. Een plek waar ik kan opladen, loslaten en gewoon even mezelf zijn. Hier hoef ik niets te bewijzen of te plannen. Hier is alles al goed. Als je op zoek bent naar een plek aan de Spaanse kust waar je echt tot rust komt zonder dat het voelt alsof je ergens ‘moet zijn’ dan raad ik je Cabo Roig van harte aan. Misschien zie ik je daar wel. Op dat bankje met zeezicht, waar ik soms zit te mijmeren en dromen. Klik hier voor de route